“Ionsaíonn báisteach díonta,glanann aeróga TeilifíseTugann léas nua beatha d’fhear a bhíogann trí tharrmhacadam Ba dhóigh leat nach n-éalódh ón uisce íon aon ní go fiú fridíncanann píopaí is caidhléir an cantana seo a thit ón spéir”

Translation: Rain pitches into roofs, scours television aerials, Gives a new lease of life to grass poking through tarmacadam, Not even the tiniest germ you’d think could survive this intense purity, Drainpipes and channels sing Celestial cantatas Nach deas an cur-síos sin ar na cheathanna troma fearthaine atá ag déanamh ruaille buaille ar na díonta ós ár gcionn aguis an maitheas is féidir a thógaint as.

Seo thuas, dán iontach i Leabhar “Rogha Dánta”le Gabriel Rosenstock a bhí á dhíol sa Leabharlann i gCorcaigh ag seoladh Oifigiúil le déanaí agus ós rud é go bhfuil raidhse báistí againn na laethanta, cheapas gur bhreá dúinn an taobh geal den bháisteach a fheiscint! Mar adúirt duine liom le déanaí, nach dtabharfaidís ór agus airgead don fhliuchas sin i dtíortha i bhfad uainn, nach bhfeiceann braon báistí ach go hannamh. Bhuel mar adeireann an seanfhocal …

Bíonn croí geal, airgid i lár gach aon scamaill sa speir